نَمیدَن برای ستایش پرودرگار

بدون ترديد خداوند مكان ندارد؛ چون مكان داشتن نشانه نياز و محدوديت است و خداوند غنى مطلق است و به هيچ چيز و هيچ كس، نيازى ندارد. خداوند، در همه جا و يا همه كس و همه چيز هست:

«فَأينما تُولّوا فثَمَّ وجهُ الله»(بقره(2)، آيه 115.)؛ «به هر جهت روكنيد، آنجا روى به خدا است )در برابر خداوند قرار داريد». 

از اين مقدمه چنين نتيجه گرفته می‌شود كه »قبله« نيست كه خداوند در آن سمت قرار دارد. پس فلسفه قبله، رو كردن به سمت خدا نيست؛ چون خداوند جهت خاصى ندارد.

«ألا إنَّه بكل شى‏ء محيط»(فصلت(41)، آيه 54.)؛ «او بر همه چيز احاطه دارد». 

بنابراين فلسفه تغيير قبله را بايد در جاى ديگر جست و جو كرد. 
خداوند جهت ندارد؛ ولى ما انسان‏‌ها در زندگى و حيات مادى و معنوى خود، نيازمند جهت هستيم و قبله، تعيين كننده جهت حركت مسلمانان در طول تاريخ بوده و هست. اگر فرض كنيم كه نماز بدون قبله بود، چه اتفاقى می‌افتاد؟

هر كس به سمتى نماز می‌خواند و همين امر موجب می‌شد تا عده‏اى، جهتى را ترجيح بدهند و ديگران را نيز به آن دعوت كنند؛ مثلاً عده‏اى به مشرق، برخى به مغرب، گروهى به شمال، برخى به جنوب و... اين موضوع خود عاملى براى تفرقه و نزاع و درگيرى می‌شد؛ حال آن‌كه اكنون نماز صفوف را متحد و يكپارچه می‌كند. علاوه ‏بر اين می‌توان فلسفه‌ی قبله را در موارد زير دسته‏‌بندى كرد: 
1 - توجه به خانه توحيد و به نداگر يكتاپرستى حضرت ابراهيم(ع)؛ 
2 - توجه به زادگاه و خاست‏گاه دعوت توحيدى پيامبر(ص)؛ 
3 - توجه دادن به اولين بنا و معبد روى زمين؛ 
4 - وحدت‏‌بخشى به صفوف مسلمانان؛ 
5 - ايجاد روح جامعه‏‌پذيرى و الفت در بين مسلمانان و جوامع اسلامى؛ 
6 - ايجاد هويت مستقل فرهنگى در جامعه اسلامى. 

منبع

به گزارش صلات (ستاد اقامه نماز و احیاء زکات سازمان صداوسیما)، یکی از پرسش های کارمندان ، اداء نماز اول وقت و شرکت در مساجد و نمازخانه های محل کار و یا پاسخگویی به مراجعین ادارات و تاخیر در خواندن نماز است ، خبرنگار ما با طرح این پرسش ،نظر مراجع و علمای محترم را دریافت کرده که برای بهره برداری کاربران محترم در زیر ارائه می شود: